30. okt, 2016

Als God in Frankrijk?

Lekker hoor, zo’n uurtje extra. Ik lig heerlijk in mijn bed te genieten van de zondagochtend en laat het één en ander de revue passeren. Af en toe helemaal niet verkeerd om eens de tijd te nemen en met jezelf wat dingen door te nemen toch?  Een tijdje terug werkte ik voor een onderneming die dat een BIV-momentje noemde en ik werd daar regelmatig gevraagd om met mijn benen in de vensterbank mijn geld te verdienen. Lachen toch?!Nou, vandaag heb ik zo’n Van-der-Laken-sessie, vanuit mijn bed dus.

Ik lig te denken aan een mooie zomer met allerlei sportieve hoogtepunten zoals de Olympische Spelen, het EK Voetbal en de geweldige start van Feyenoord. Dan de prachtige tochten met de sloep door Amsterdam en Leiden en ook over de Kaag, Westeinder Plassen en alle mooie watertjes door het Groene Hart. De supermomenten met mijn gezin van Vlieland via Woubrugge en virtueel via Montepulciano tot aan Banjul. En natuurlijk een maand werken als reisleider in Griekenland waar ik zo’n veertig stuk voor stuk fantastische mensen heb mogen laten genieten van een heerlijke vakantie waar ikzelf nog het allermeest van heb genoten. Met als hoogtepunt een kwartiertje paragliden op Lefkas, een hemelse ervaring!!

Mocht je nou denken dat ik alleen maar pret heb in mijn leven dan kan ik je gauw uit de droom helpen want tussendoor heb ik, net als ieder ander, ook wel een paar donkerbruine bladzijden omgeslagen en in mijn leven natuurlijk wel een paar helemaal zwarte hoofdstukken ook.

Maar vandaag ben ik extreem dankbaar. Dankbaar voor het leven en vooral ook voor het eeuwige leven dat ik heb ontvangen. Toen ik in Griekenland onder die parachute hing met dat paradijselijke uitzicht, dat goddelijke temperatuurtje en dat hemelse geluid van de wind langs die draadjes dacht ik echt aan het eeuwige leven en het leven na dit leven. Niet dat ik daar vandaag al naar verlang hoor, want ik houd ontzettend veel van dit leven en wil ook zeker nog geen afscheid nemen van mijn kinderen, kleinkinderen, vrienden en andere reisgenoten, maar ik voelde me zo vrij van alle zorgen, ziekte, verplichtingen en ellende op aarde dat ik onwillekeurig moest denken aan de fantastische toekomst die wij hebben als kinderen van God. Leven als God in Frankrijk is absoluut armoedig en voor de echte losers in vergelijking met Leven met God anywhere. En dat geldt voor straks maar natuurlijk ook vandaag al. 

Zonder God en de genezing die ik van Hem heb ontvangen zou ik misschien aan een ander touw hebben gehangen of had mijn leven een andere vlucht genomen. Een uitvlucht. De pijn van mijn zielziekte was ooit zó extreem en niet te verdragen dat ik wellicht die keuze had willen maken als ik niet wist dat God een betere toekomst voor mij had bedacht. Dankzij Hem en zijn dagelijkse aanwezigheid kon ik het volhouden en ontving ik uiteindelijk mijn genezing van dat afschuwelijke ding dat borderline syndroom wordt genoemd  en waar jij en je omgeving knettergek van wordt.

Gisteren stond ik even te kletsen, mijn favoriete hobby, in het centrum van mijn woonplaats toen we werden opgeschrikt door een berg kabaal van omvallend terrasmeubilair, vermengd met het schreeuwen van een jonge vrouw, door merg en been.

Mijn ding, wist ik gelijk en zonder afscheid te nemen van mijn vrienden stoof ik de weg over om te helpen. Meisje met borderline, met diezelfde vuile smerige gore klotepijn die niemand snapt en die niemand kan verklaren en waar geen pleisters voor zijn en ook geen operatie. Waarvoor je een wonder nodig hebt om daar vanaf te komen maar waar je dan wel in moet geloven en bij die ene Wonderdokter moet zijn die jou kan helpen.

Gelukkig kon ik helpen en wilde de lieverd luisteren. Jesus is the Answer…

https://www.youtube.com/watch?v=Banu3u06mhg

 

Heer, raak mijn hart aan,
maak mij bereid
Uw pijn te voelen
om wie er lijdt,
Uw tranen te huilen,
bewogen te zijn;
o, kom raak mijn hart aan, Heer,
maak mij bereid.