12. mei, 2016

Honden of zwijnen?

Nou zit ik toch even in een spagaat en loop ik al een poosje te denken wat wijsheid is. Ik ga het gewoon opschrijven in de hoop dat mijn vrienden dit lezen en dat het hen ook aan het denken zet. Het begint allemaal al in 1994 toen ik plotseling door God geroepen werd en Hij mij in de adelstand verhief. Ik werd tenslotte Zijn zoon en als zoon van de koning ben je toch een hele pief, nietwaar?! Daarnaast werd ik ook erfgenaam van de Allerrijkste en ik kan je vertellen dat je dan nooit meer gebrek hebt wat vooral komt omdat je waarde gaat hechten aan andere zaken dan een Rolex, een Jaguar of een superjacht.

Nou verkeerde ik in 1994 wel in de kringen van de knakenpoetsers en ging ik veel om met degenen die aardig “bij de bel konden”, zoals Jannes dat noemt. Ik mocht hun huizen inrichten, werd uitgenodigd op hun feestjes en keek met sommigen van hen mismoedig neer op de ‘onderknuppels’ die we ‘japie-tatouage’ noemden. Dat laatste meenden we natuurlijk niet echt want we kwamen natuurlijk zelf ook vanaf nul, maar toch….. wij voelden ons wel aardig het ventje.

En toen, de verandering.

Op het moment dat ik ontving wat ik nu heb en werd wie ik nu ben wist ik dat ik nu pas echt arrivé was. En natuurlijk wist ik dat ik nu de rijkste was van hen allemaal. Een schone lei bij God en eeuwig leven vanaf mijn wedergeboorte. Daarnaast gezondheid, voorspoed, betere tijden.

God zei immers: 

Jer. 29:11 - Want Ik weet welke plannen Ik voor u heb,” zegt de Here. “Met deze plannen heb Ik uw geluk voor ogen, niet uw ongeluk. Ik wil u weer een toekomst en nieuwe hoop geven. 

Whow, dat schiet pas echt op!! Vanaf dag één wist ik dat al dat geld en al die bezittingen je niet kunnen bieden wat ik nu had ontvangen en was het ook direct mijn grote verlangen om datgene wat ik nu in bezit had uit te delen zonder er zelf minder van te worden. En natuurlijk als eerste aan mijn familieleden, vrienden en klanten. Nou, en dat ben ik nu al ruim twintig jaar aan het doen, en.... met heel weinig succes. Is dat niet treurig!? Vorige week sprak ik nog met een chirurg en stelden we vast dat rijke mensen hun hele vermogen wel zouden willen uitgeven om nog een paar jaartjes langer te kunnen leven terwijl ze niet of nauwelijks geïnteresseerd zijn in eeuwig leven wat ze gratis kunnen afhalen. Hebben we het dan over slimme danwel wijze mensen of …….? 

En daar zit ik dus een beetje mee. In maart was ik op reis naar o.a. Pakistan waar ik mocht spreken op een aantal samenkomsten van christenen in afgelegen dorpjes. Armoe troef, moneywise, maar dankbaar en rijk dat ze Jezus kennen. Maar daarnaast ook zó blij met wat ze hebben dat zij, net als ik, dat willen delen met hun buren, vrienden, familieleden enz. Omdat een blanke man uit Europa nu kwam uitleggen hoe zij ook kinderen van God konden worden sleepten die lieve mensen hun buren, vaak moslims natuurlijk in deze islamitische staat, mee en mocht ik in simpele woorden deze simpele boodschap vertellen. En wat denk je… op iedere samenkomst  kwamen tussen de dertig en veertig mensen tot geloof en namen het geschenk van God aan waarmee zij net zo rijk zijn geworden als ik. 

Een beetje zakenman zou in zo’n geval gauw klaar zijn met zijn keuze. Gauw naar Pakistan en de boel hier de boel laten toch?! Er komt echt met regelmaat een tekst boven waar ik het moeilijk mee heb: 

Mat.7:6 - Geef de dingen van God niet aan de vijanden van God. Geef wat heilig is niet aan de honden, want ze komen terug om u te verscheuren, en gooi geen parels voor de zwijnen, want ze zullen die vertrappen.

Koekeroe, dat is nogal wat! Nou, in zo’n geval ga ik dan met God aan de praat. Deze tekst staat namelijk vreemd genoeg precies na vijf Bijbelteksten waarin Jezus juist instructies geeft om niet te oordelen over het gedrag van anderen. En het is ook maar goed dat anderen in mijn omgeving mij niet in de categorie ‘honden’ resp.’ zwijnen’ hebben geschaard want anders was ik niet de koningszoon geworden die ik nu wel ben.

“Maar hoe kan ik dan honden en zwijnen onderscheiden Heer, ik ben toch niet degene die daarover mag beslissen?”

Ik meen dat God mij een heel diepgaand antwoord gaf:

“Jouw toehoorders bepalen dat zelf Jaap. Wie het heilige als zodanig wil aanhoren en behandelen zal geen hond zijn en wie de parels op waarde kan en wil inschatten zal geen zwijn zijn. Laat het oordelen maar aan mij over, dat lijkt mij beter”.

Vandaar dit uitgebreide verhaal. Ik blijf me toch maar richten op iedereen die zichzelf voldoende waardevol kan inschatten om door God te worden ingekocht door het opofferen van Zijn zoon.

Wees geen hond of zwijn gasten. Neem dit alsjeblieft ter harte. Daddy wants you home!!